طلسم ادامه دار یوونتوس برابر بازیکنان سابقش!

بعد از 26 بازی بدون شکست، سرانجام یک هلاس ورونای از قبل سقوط کرده و نبوغ لوکا تونی باعث باخت 2‐1 تیم قهرمان شد. شاگردان ماسیمیلیانو آلگری میزان زیاد و نامعمولی اشتباهات تکنیکی انجام دادند، فاقد تمرکز و خونسردی بودند و به تیمی که برای پیروزی عزم بیشتری داشت، باختند.

یوونتوس برابر بازیکنان سابقش خیلی خوش شانس نبوده است، فرناندو یورنته با گلی که زد به دومی در گروه مرگ لیگ قهرمانان محکومشان کرد، عملکرد کینگزلی کوکان برای بایرن مونیخ به تیم آلمانی کمک کرد که یووه را از تورنومنت بیرون کند، و پنالتی پانِنکای تونی در روز یکشنبه باعث شد که باشگاه اولین باختش در سری آ‌ از انتهای اکتبر را تجربه کند.

لوکا تونی، یک یوونتوسی اصیل و کسی که به مدت کوتاهی در فصل 2011‐2012 رنگهایشان را بر تن کرد، آخرین قدم های دوران حرفه ای ایش را با لحظه ای شگفت انگیز به پایان برد، آن هم به شکلی متناسب برابر تیمی که همواره بیش از همه ستایشش می کرد، یوونتوس عزیزش. ورونا که به خوبی سازماندهی شده بود و قادر به الگوهای هجومی زیبایی بود، فوتبال خوبی بازی کرد و با نمایشی غرورآفرین توانست پیروز شود.

در نقطه ی مقابل، قهرمان ایتالیا حتی بعد از دریافت دو گل هیج جاه طلبی ای برای بازگشت به بازی نشان نمی داد، رویکرد یوونتوس بسیار بی خیالانه بود، بازیکنان به ندرت جاگیری های مناسبی داشتند و بقیه خیلی تکروی می کردند و تعداد کمی هم واقعا تمایل به انجام بازی جنگجویانه نشان می دادند. با توجه به نبودن چندین بازیکن کلیدی، آدم انتظار داشت که یک سری از بازیکنان از این فرصت کمیابشان درست استفاده کننده، اما در عوض عملکرد اکثرشان خیلی خاموش بود.

نمرات بازیکنان:

نتو: 6، او روی دو گل ورونا مقصر نبود اما روی شوت آرتور یونیتا که از فاصله ی نزدیک زده شد عملکرد خوبی داشت و جلوی گل سوم را گرفت.

بارزالی: 7، همواره در ریکاوری کردن توپ های مرده و نجات دادن تیم عالی عمل کرد، بارزالی با هوش و بازیخوانی به خط دفاع امنیت می داد، رهبری که در جلو آمدن هم خوب عمل می کرد.

بونوچی: 6، او به سختی برای دور کردن توپ و جلوگیری از رسیدنش به فدریکو ویویانی تلاش کرد اما نتوانست و ورونا گل دوم را زد. به عنوان یک کاپیتان تلاش کرد تیم را به جلو رفتن تشویق کند اما در دفاع بی نظم بود و پاس هایش دقیق نبود.

دنیله روگانی: 7، تکل هایش خوب بود، قطع توپ هایش خوب بود و چند دفاع توپ ضروری انجام داد و با اعتماد به نفس نفوذ می کرد. او به شکلی تحسین برانگیز بازی کرد و ثابت کرد که چقدر پخته شده است.

کوادرادو: 6، در نیمه ی اول چند لحظه ی خوب داشت و به دنبال این بود که فرصت هایی برای گلزنی ایجاد کند. مشکل این است که او بعضی وقت ها کار را برای خودش سخت می کند، می خواهد قهرمان بازی در بیاورد، آن هم در صورتی که یک پاس ساده می توانست کافی باشد، او در دفاع به خوبی کمک کرد ولی در نیمه ی دوم افت کرد.

ساندرو: 5، او نفوذ کرد و برای حرکات هجومی یوونتوس کمک کرد، اما به شکل نامعمولی بی دقت بود. پنالتی داد و نهایتا اخراج شد. این وینگ بک برزیلی باید یاد بگیرد که چطور خودش را کنترل کند و از درگیریهای بی پروا بپرهیزد.

استورارو: 6، یک جنگجو، استورارو به دنبال این بود که یک بازی هوشمندانه بین خطوط ارائه دهد، اما واقعا نتوانست موثر باشد.

لمینا: 6، یک عملکرد منظم. او میزان خاصی از تکنیکش را به نمایش گذاشت، اما در تصمیم گیری هایش بهتر شود. گاهی وقت ها حرکاتش خیلی ساده است و نتوانست پاس عمقی خوبی بدهد.

آساموا: 5، یک پاس عمقی خوب برای زازا فرستاد و او هم توپ را به تیرک زد، اما به شکل عجیبی در کارهای دفاعی ضعیف ظاهر شد.

دیبالا: 6، چند خطای تکنیکی انجام داد، تمام کنندگی اش در بهترین حالت ممکن نبود اما در آخرین لحظات بازی پنالتی زد و با رکورد گلزنی توز در سال اولش برابر شد.

زازا: 6، او بیش از حد مشتاق و بی پروا بود، در نتیجه خطاهای زیادی انجام داد. با این حال به ندرت تمرکزش را از دست داد و در نهایت توانست پنالتی بگیرد که دیبالا به گل تبدیلش کرد.

پریرا: 5، فصل، فصل او نبود، او وارد بازی شد تا برای یوونتوس فرصت گلزنی ایجاد کند، مهارتش را در کار با توپ نشان داد اما نتوانست تاثیر در روند بازی بگذارد.

پادوین: با توجه به تنوع تاکتیکی اش، هر وقت می آید کمی ثبات با خود می آورد.

کیه لینی: بعد از مدت ها مصدومیت دوباره به زمین برگشت، کیه لینی به سرعت خود را در بازی ادغام کرد و مثل همیشه عالی بازی کرد، آمدن او نه تنها یوونتوسی ها، بلکه کل ایتالیا را خوشحال کرد.

_{مینا روزکی، با اندکی تصرف}

«به اشتراک گذارید»

نازنین راهبر«نگارنده اخبار»

ارتباط با نگارنده: